unia lubelska
Encyklopedia PWN
najwyższa warstwa stanu szlacheckiego w państwie polsko-litewskim XVI–XVIII w., w Królestwie Węgier — XV–XIX w.
terytorium historyczne w dorzeczu środkowej Wisły.
m. powiatowe w woj. lubelskim, na obszarze Zaklęsłości Sosnowickiej, u ujścia Konotopy i Kłodzianki do Piwonii, na północ od Lasów Parczewskich.
jeden z najwyższych urzędników w dawnej Polsce, wchodził w skład rady królewskiej, potem senatu;
